ÇOCUKLARIN BAŞARISI İÇİN
1.Öğrencinin hedefleri olmalı.
2.Çalışma programı olmalı.
3.Ezber yapmamalı.
4.O gün okulda işlenen dersler mutlaka tekrar edilmeli.
5.Müzik dinleyerek ya da tv karşısında ders çalışmamalı.
6.Yatarak çalışmamalı.
7.Düzenli olarak aynı ortamda ders çalışmalı,
8.Çalışılan ortamda dikkati dağıtacak resim, poster, duvar yazıları, süsler olmamalı,
9.Çalışma saatlerinde telefon görüşmesi yapılmamalı.
10.Çalışma saatlerinde diğer aile fertleri tarafından rahatsız edilmemeli.
11.Çalışma saatleri dışında, özellikle hafta sonları spor, resim, müzik ya da el becerilerini geliştirici etkinliklere yönlendirilmeli.
12.Her gün en az 30 dakika kitap okumaya ayrılmalı.(Aile de bu okuma saatine eşlik ederse çocuk okuma alışkanlığını daha kolay kazanacaktır)
13.Çocukların gösterdiği en ufak çaba, gayret takdir edilmeli, motive edilmelidir ki desteklendiğini gördüğünde kendine güveni artacak ve başarıya daha çok yaklaşacaktır.
14.Ödül gösterilen gayret ve çalışmadan sonra verilmeli, daha önce bu konuda çocukla pazarlık yapılmamalıdır.
15.Ailede belli kurallar olmalı ve bu kurallar birlikte oluşturulmalıdır. Kurallarla birlikte bu kurallara uyulmadığı takdirde uygulanacak yaptırımlarda belirlenmelidir.
ÇOCUKLAR NEDEN BAŞARISIZ OLURLAR?
Anne-babanın, çocuğun kapasitesinin üzerinde başarı beklentisi, çocukta kaygı oluşturur. Çocuk başarısız olmaktan o kadar çok korkar ki, sonunda başarısız olur. Yine, anne-babanın düşük başarı beklentisi çocuğun çalışma isteğini düşürür.
Anne-baba arasında sağlıklı bir ilişkinin olmaması, evde huzursuz ve kaygı verici bir ortamın olması, çocuğun zihnini sürekli meşgul eder. Duygusal gerilim içindeki çocuk okulda başarı gösteremez.
Ailenin çocuğu disiplin ederken bedensel cezalar kullanması, dayak atma gibi, başarısızlığa neden olmaktadır.
Çocuk, herhangi bir nedenle anne-babasına kızgın olabilir. Onları cezalandırmak için okulda başarısız olur.
Başarıda ölçü bireyin kendisidir. Birey kendisi ile yarışmalıdır. Başarısızlık yoktur. Öğrenilecek şey vardır. Kesinlikle başkaları ile karşılaştırma yapılmamalıdır.
Aile içi iletişim ne kadar sağlıklı ise, aile üyeleri arasındaki ilişki ne kadar sağlıklı, o evde yetişen çocukların başarısı da o kadar iyi olur.
* Her evde sorun yaşanabilir, önemli olan sorunu çözme yöntemlerinin bulunmasıdır.
ÇOCUK YAŞADIĞINI ÖĞRENİR
EĞER BİR ÇOCUK SÜREKLİ ELEŞTİRİLMİŞSE,
“KINAMA VE AYIPLAMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK KİN ORTAMINDA BÜYÜMÜŞSE
“KAVGA ETMEYİ ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK ALAY EDİLİP AŞAĞILANMIŞSA,
“SIKILIP UTANMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK SÜREKLİ UTANÇ DUYGUSUYLA EĞİTİLMİŞSE,
“KENDİNİ SUÇLAMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK HOŞGÖRÜ İLE YETİŞTİRİLMİŞSE,
“SABIRLI OLMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK DESTEKLENİP, YÜREKLENDİRİLMİŞSE,
“KENDİNE GÜVEN DUYMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK ÖVÜLMÜŞ VE BEĞENİLMİŞSE,
“TAKDİR ETMEYİ ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK HAKKINA SAYGI GÖSTERİLEREK BÜYÜTÜLMÜŞSE,
“ADİL OLMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK GÜVEN ORTAMINDA YETİŞMİŞSE,
“İNANÇLI OLMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK KABUL VE ONAY GÖRMÜŞSE,
“KENDİNİ SAVUNMAYI ÖĞRENİR”
EĞER BİR ÇOCUK AİLE İÇİNDE DOSTLUK VE ARKADAŞLIK GÖRMÜŞSE,
“BU DÜNYADA MUTLU OLMAYI ÖĞRENİR”
YAZAN : D.NOLTE,1975
ÇEVİREN : PROF.DR.DOĞAN CÜCELOĞLU