ADİL PAYLAŞTIRMA
        Aslan, kurt ve tilki arkadaş olup avlanmaya çıkıkmışlar. Günün sonunda, bir öküz, bir keçi ve bir de tavşan avlayan kafadarlar avlarını bir mağaraya getirmişler. Aslan kurda dönerek; “hadi bakalım!” demiş. “Şu hayvanları paylaştır da karnımızı doyuralım.”
        Kurt ezile büzüle; “Ey büyük sultanım!” demiş. “Şu öküzü siz buyurun, keçi benim, tavşan da tilki kardeşin olsun.” Aslan birdin çok kızmış ve “Bire küstah”  demiş. “sen kim oluyorsun?  Ben varken sana yap etmek düşer mi?” sonra da, bir pençe darbesiyle kurdu yere sermiş. Bu kez tilkiye dönüp; “Öyle aval aval bakma da paylaştır şu avları bakalım.” Demiş. Tilki; “Haşmetli sultanım!” diye başlamış söze. “Pay etmek haddim değil ama madem emir buyurdunuz söyleyeyim. Tavşan sabah kahvaltınız, öküz öğlen yemeğiniz olur. Keçiyi de akşam yersiniz.
        Aslan bu paylaştırmadan çok haşlanmış ve tilkiye, bu kadar adil bir paylaştırmasını nereden öğrendiğini sormuş. Tilki de; “Yüce efendim!” demiş. “ Şu haddini bilmez kurdun halinden öğrendim.”
 
Not: Bu  paylaştırma ne kadar doğrudur?
        Siz olsanız aslanın yerinde ne yapasınız?
        Paylaşmada esas alınacak kurallar nelerdir?

AĞAÇ DİKEN İHTİYAR
        Ağaç dikmekle meşgul yaşlı birisini gören padişah. Hoşbeşten sonra sormuş. “Büyük bir ihtimalle diktiğin ağaçların meyvesini yiyemeyeceksin ne diye uğraşıyorsun?”
        Yaşlı adam; “Oğul” demiş. “Bizden evvelkilerin ağaçların meyvelerini biz yedik bizim diktiklerimizin meyvesini bizden sonrakiler yesinler diye uğraşıyorum.”
        Bu cevap padişahın çok hoşuna gitmiş ve çıkarıp bir kese altın vermiş. İhtiyar; “Allah’a hamd ederim ki başkalarının diktiği fidanlar seneler sonra meyve verirken benim diktiklerim daha dikerken meyveye durdular. Diyerek cömert yabancıya teşekkür etmiş.
        Bu cevapta padişahın hoşuna gitmiş ve çıkarıp yaşlı adama bir kese altın daha vermiş. Aksakallı ihtiyar; “Allah’ıma şükürler olsun ki başkalarının diktiği fidanlar senede bir kez meyve verdiği halde benim diktiklerimi iki defa meyve verdiler.”
        Padişah ihtiyarın bu cevabına da hayran kalmış ve çıkardığı bir kese altını verdikten sonra yanındaki zata dönüp burada daha fazla durmayalım, yoksa bu ihtiyar bizde para bırakmayacak.